ဆဘီးယန္ဘုရင္မပံုၿပင္

ဒီပံုၿပင္ကို ဇာဒက္ႀကီးကြၽန္း (St. Mattew) ဆလံုအုပ္စုမွာ ႀကားရေလ႔ရွိပါတယ္။ ပံုၿပင္ေလးက ၀မ္းနည္းစရာ ေလးပါ။ တခါတုန္းက ကုန္းေၿမတစ္ခုမွာ ဆဘီယန္ (Sibian) ဆိုတဲ႔ ဘုရင္မတစ္ပါးအုပ္စိုးတယ္။ သူ႔မမွာ ညီမတစ္ ေယာက္ရိွၿပီး နာမည္က ကင္ (ဳနာ) လို႔ေခၚသတဲ႔။
တေန႔မွာ အေနာက္ဘက္က သေဘၤာပ်က္ၿပီးေမ်ာလာတဲ႔ လူငယ္တစ္ ေယာက္ ဆဘီယန္တို႔ၿပည္ကို ေရာက္လာတယ္၊ နာမည္က ဂ်မန္း(Gaman)တဲ့။ ဒီလိုနဲ႔ ဂ်မန္းဟာ ဆဘီယန္နဲ႔ၿငိၿပီး ႀကင္ယာ ေတာ္ ၿဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ခယ္မ ကင္ နဲ႔ ဇတ္လမ္းကဆက္ပါေလေရာ။

ဒါကိုသိသြားတဲ႔ ဆဘီယန္ဟာ ညီမၿဖစ္သူကို အမ်က္ေတာ္ရွၿပီး ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါေတြနဲ႔အတူပင္လယ္ထဲသြားေနဖို႔ အမိန္႔ ခ်တယ္။ တဆက္တည္း အစားအစာနဲ႔ အ၀တ္အထည္အတြက္ လိုအပ္ရင္ ပင္လယ္ထြက္ပစၥည္းနဲ႔ လာေရာက္လဲ လွယ္ခြင့္ ၿပဳေပမဲ့ စိုက္ပ်ဳိးေရးကို လံုး၀မလုပ္ရဘူးလို႔လည္း အမိန္႔ ခ်လိုက္ေသးတယ္။

ဂ်က္ဇ္အဆိုအရ စိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ရင္ လူစုရြာတည္-ၿမိဳ႔ၿပၿဖစ္- အင္အားေတာင္႔လာရင္ သူ႔ကိုၿပန္ေတာ္လွန္မွာစိုးလို႔တဲ့။ တကယ္လည္း ဆလံုေတြဟာ ဘာစိုက္ပ်ဳိးေရးမွမလုပ္ပါဘူး စိုက္ပ်ဳိးဖို႔ ေတာခုတ္ရင္ နတ္ဖမ္းစားမယ္လို႔ အယူရွိပါတယ္။
ၿမိတ္ကြၽန္းစုထဲက လူမေနတဲ႔ သဘာ၀ကြၽန္းရုိင္းေတြေပၚမွာ အုန္းပင္၊ သေဘၤာပင္၊ မန္က်ည္းပင္ နဲ႔ သရက္ပင္အခ်ဳိ႔ တေလ ေတြ႔ရေလ့ ရွိပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ဆလံုေတြရဲ့လက္ရာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဆလံုေတြက ငါဟာလို႔ ဘယ္ေတာ့ မွမေၿပာပါဘူး။ စားခ်င္သူယူစားနိုင္ပါတယ္။ အထူးသၿဖင္႔ အုန္းပင္ေတြဟာ ၿမန္မာတံငါသည္ေတြ အုန္းဖူးခုတ္စားလို႔ ေသကုန္သလို သေဘၤာပင္ေတြဟာလည္း မ်ဳိးဆက္မရွိေအာင္ ခူးစားခံရလို႔ မ်ဳိးတုန္းသြားတတ္ေလ႔ရွိပါတယ္။

ဆလံုေတြအုန္းပင္စိုက္တာ ပစ္စလက္ခတ္ပစ္ခ်ထားရင္း သူဖာသာသူေပါက္လာတာမ်ဳိးမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုလဲ ပစ္ထားလို႔ မရပါ၊ ကြၽန္းေတြရဲ့ ကမ္းစပ္ေတြမွာ ႀကီးစိုးတဲ႔ ေမ်ာက္တံငါေတြဟာ ဘာသစ္သီးသစ္ေစ့မွ အလြတ္မေပးပါဘူး။ ဒီေတာ့ အေသအခ်ာေၿမၿမဳတ္ၿပီး စိုက္ပ်ဳိးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူပိုင္တယ္လို႔ ဘယ္ေတာ့မွမေၿပာပါ။ ဒါဆဘီယန္က်ိန္စာကိုေႀကာက္လို႔လို႔ ဂ်က္ဇ္က ယူဆပါတယ္ ....

ဒါကလည္း သူ႔ရဲ့ မွန္းဆခ်က္သက္သက္ၿဖစ္ၿပီး ပညာရွင္အေတာ္မ်ားမ်ားက ၿငင္းခ်က္ထုတ္ထားႀကပါတယ္။ ကေလးငယ္ေလးတစ္ေယာက္ေတာင္ ေရထဲခုန္ဆင္လိုက္ယံုနဲ႔ စားစရာအလြယ္တကူရနိုင္တဲ႔ေနရာမွာ ဘယ္သူက အပင္ပန္းခံၿပီး စိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ေနဦးမွာလည္းတဲ႔။
ဆလံုတို႔၏မူလအစ ..အဆက္

ဆလံုေတြဘာေႀကာင္႔ေရမွာေနရသလဲ ဆိုတဲ႔ေမးခြန္းလိုဘဲ ေနာက္ေမးခြန္းတစ္ခုက ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္ကစၿပီး ၿမိတ္ကြၽန္းစုမွာအေၿခခ်ေနထိုင္ႀကသလဲ ဆိုတဲ့ေမးခြန္းၿဖစ္တယ္။ ဒါကိုလည္း ဘယ္ပညာရွင္ကမွတိတိပပ မေၿဖနိုင္ေသးပါဘူး။

ဆလံုေတြဟာ ေၿပာင္းေရြ႔လာသူေတြမဟုတ္ဘူးဒီေဒသဖြားေတြသာၿဖစ္တယ္လို႔ ေကာက္ပင္ရိတ္လွီး ေၿပာတဲ႔ ပညာရွင္ေတြရွိသလို လူမ်ဳိးေတြအားလံုးဟာ ေၿပာင္းေရြ႔လာတာ ဆိုတဲ႔ အယူအဆကို ရင္ထဲမွာထုတ္မရသူေတြ ကေတာ့ ဆလံုေတြဟာ ေနရာတစ္ခုခုမွ ေၿပာင္းေရြ႔လာသူေတြ လို႔ ယူဆေနတုန္းပါဘဲ ....

Caesar Frederick ဆိုတဲ႔ အဂၤလိပ္တစ္ေယာက္ ၁၅၆၇မွာ ေရးတဲ႔ မွတ္တမ္းတစ္ခုမွာ တနသၤာရီအေႀကာင္း ေဖၚၿပထားေပမဲ႔ ဆလံုေတြအေႀကာင္း တစ္လံုးတစ္ပါဒမွ မပါခဲ့ဘူး။ တခါ Ferdinand Mendez Pinto ဆိုတဲ႔ ေပၚတူဂီ ၁၅၄၅မွာ ေရးခဲ႔တဲ႔ မွတ္တမ္းမွာလည္း မပါခဲ႔ပါဘူး။ ပင္တိုိုဟာ ၁၅၄၅မွာ Jun Calon, Merguim, Vagerim, နဲ႔ Tavay ဆိပ္ကမ္းေတြကို ေရာက္ခဲ႔တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ Tavay ဆိုတာက ထား၀ယ္ ၿဖစ္ၿပီး၊ Merguim က ၿမိတ္ၿမိဳ႔ကို ရည္ညြန္းမွန္းသိေပမဲ႔ ဲကည Jun Calon နဲ႔ Vagerim ဆိုတာ ဘယ္ၿမိဳ႔ ဆိပ္ကမ္းကို ဆိုလိုမွန္းမသိပါ။ ပင္တို ေရာ ဆီဆာ ေရာ ၂ေယာက္စလံုး ေၿပာခဲ႔တာက ၿမိတ္ကြၽန္းစုမွာ ကြၽန္းႀကီးကြၽန္းငယ္နဲ႔ ခိုေအာင္းစရာ ေတြ အရမ္းေပၚေပမဲ႔ ဘယ္သူမွမရွိဘူး။ တခါတလ မေလးေလွငယ္ေလး တစ္စင္းစ ႏွစ္စင္းစ ေတြ႔တာကလြဲရင္လို႔ မွတ္သားခဲ႔ႀကပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ၁၇၈၃မွာ အဂၤလိပ္ေရတပ္ဗိုလ္ Captain Forrest ဟာ ၿမိတ္ကြၽန္းစုတစ္ခုလံုး လွည္႔လည္သြား ေရာက္ၿပီး ကြၽန္ေတြနဲ႔ ေရေႀကာင္းအတိမ္အနက္ကို အေသးစိတ္ မွတ္တမ္းတင္ခဲ႔ပါတယ္။ ၁၇၉၂ထုတ္ သူ႕ရဲ A voyage from Calcutta to Mergui archipelago, lying on the east side of the Bay of Bengal စာအုပ္ထဲမွာ ...

“၁၁ရက္ -ေသာႀကာေန႔။ Flat ကြၽန္းအေနာက္ဘက္ေရၿပင္မွာ ရြက္လြင္႔ေၿပးလြားေနတဲ႔ ေလွငယ္၂စင္းကို ၿမင္ရတယ္။ ရြက္ကေတာ့ အင္ဒိုနီးရွား အာေခ်းေဒသက ရြက္တိုင္မ်ဳိး၊ ေလွေပၚမွာ လူ၈ေယာက္-၁၀ေယာက္ ေလာက္ပါမယ္၊ Flat ကြၽန္းနဲ႔ Bonnets ကြၽန္းႀကားက ၿဖတ္၀င္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုေတြ႔ေတာ့ ေၿမာက္ဘက္ လွည့္သြားၿပီး Bowen ကြၽန္း ေမာ္စြယ္မွာ ေက်ာက္ခ်လိုက္ႀကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔ေတာ့ အေတာ္လွမ္းပါတယ္။ သူတို႔ကိုႀကည့္ရတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို အရမ္းေႀကာက္လန္႔ေနပံုပါဘဲ။ သူတို႔က ဒီေဒသမွေတြ႔ရေလ့ရွိတဲ႔ ဗမာ-ထိုင္း-မေလး ေတြေတာ့ ဟုတ္ဟန္မတူဘူး။ ဘယ္လိုဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ သူတို႔နဲ႔စကားေၿပာဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳး စားႀကည့္မယ္။ ဒီကြၽန္းစုႀကီးမွာက စကားေၿပာဖို႔ လူေတြသိပ္ရွိတာမွမဟုတ္တာ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အရမ္း၀မ္းသာတာဘဲ။” လို႔ ေရးသား မွတ္တမ္းတင္ထားပါတယ္ ...
၁၉၀၉မွာေရးထားတဲ႔ Carrapiett ရဲ့ မွတ္တမ္းမွာက်ေတာ့ ၁၈၁၉မွာ အေနာက္တိုင္းသားေတြဟာ ပင္လယ္ဓါးၿပ ေတြရဲ့ရန္ကို ေႀကာက္လန္႔လို႔ ပံုးေရွာင္ေနတဲ့ ေလွေပၚေန လူမ်ဳိးစုေတြနဲ႔ စကားေၿပာနိုင္ၿပီလို႔ ေရးမွတ္ထား ပါတယ္။ (ႀကည္႔ရတာ ဘုရင္႔ေနာင္ရဲ့ ပဲခူးက်သြားၿပီး ၿမိတ္ဟာ ထိုင္းေတြလက္ေအာက္က်သြားခ်ိန္ ယိုးဒယား ဘုရင္ နာရုိင္းရဲ့ ၿမိတ္ၿမိဳ႔စား အဂၤလိပ္လူမ်ဳိး ဆင္ၿမဴရယ္၀ိႈက္လက္ထက္မွာ ဆလံုေတြ အေတာ္ဒုကၡ ေရာက္ခဲ့ ပံုဘဲ။ ဒီ Simese White ဆင္ၿမဴရယ္၀ိႈက္ဟာ ၿမိတ္ၿမိဳစားလုပ္႐ုံတင္မက ဓါးၿပပါတိုက္သူမို႔ ဆလံုေတြကို သူ႔လုပ္ငန္းမွာသံုးမယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူေၿပးေတာ့ ဆလံုေတြအသတ္ခံရတာတို႔ ဘာတို႔ ၿဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ဒါေႀကာင္႔ ကြၽန္းႀကိဳကြၽန္းႀကားေရွာင္တိမ္းေနတာလည္း ၿဖစ္နိုင္တာဘဲ)

၁၉၂၂ မွာေရးတဲ႔ ခရစ္ယာန္သာသနာၿပဳ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိး ဖာသာ Walter Grainge White ေရးတဲ႔ The Sea Gypsies of Malaya စာအုပ္ထဲမွာ ကုန္းေဘာင္းေခတ္ ဘႀကီးေတာ္ဘုရားလက္ထက္မွာ ဆလံုအခ်ဳိ႔ကို ဖမ္းၿပီး ထူးဆန္းအရုိင္းအစိုင္းေတြအၿဖစ္ ၿမိတ္ၿမိဳ႔စားက ဘုရင္႔ေရွ႔ေတာ္ေမွာက္ပို႔ဖူးတယ္။ ဘုရင္က ၿမန္မာစာနဲ႔ ယဥ္ေက်းမွဳသင္ေပးၿပီး သူတို႔ေဒသမွာ ႀကီးပြားေအာင္ ၿပန္လုပ္ေစလို႔ အမိန္႔ခ်မွတ္ခဲ႔ဖူးတယ္လို႔ ေရးထားပါတယ္။

ဘယ္လိုဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဒီေဒသက မေလးေတြကိုးကြယ္တဲ႔ အစၥလာမ္ဘာသာ ဆလံုေတြ မကိုးကြယ္တာႀကည့္ရင္ အစၥလာမ္ဘာသာ ဒီေဒသကိုေရာက္တဲ႔ ေအဒီ ၁၀ရာစု မတိုင္မွီကတည္းက ဒီေဒသကို ေရာက္ရွိေနထိုင္ေနသူ ေတြလို႔ သိနိုင္သလို၊ မေလးလို သကၠဋဘာသာ ေရာေႏွာမေၿပာတဲ႔ ဆလံုစကားကိုေထာင္႔ခ်င္႕ရင္ ေႀသာ္ စႀတိဳနီးရွန္းေတြရဲ့ ဟႏၵဴအင္ပါယာႀကီးၿဖစ္တဲ႔ ေအဒီ၃ရာစုက သီရိ၀ိဇယ (Srivijaya) အင္ပါယာထက္ ေစာၿပီးေတာင္ ဒီေဒသကို ေရာက္ခ်င္ေရာက္ေနမယ္လို႔ မွန္းဆရပါတယ္ ..

လာေရာက္လည္ပတ္တဲ့ အထူးပဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

လာေရာက္လည္ပတ္သူအားလံုးခ်မ္းျမသာယာရွိၾကပါေစ။