သုဘိႏၷနာဂရျမိဳ႕ပ်က္ျပီးေနာက္ သထံုျမိဳ႕သို႕ေျပာင္းေရႊ႕၍ ဥမိုမင္းဆက္(၅)ဆက္အုပ္ခ်ဳပ္ ေလသည္။ ထို့ ေနာက္သထံုျမိဳ႕တြင္ပင္ သီဟသုဓမၼရာဇာ- တိႆဓမၼရာဇာ မည္ေသာမင္းမွစ ၍ မႏူဟာမင္း အထိမင္းေပါင္း(၅၇)ဆက္အုပ္ခ်ဳပ္ျပီး သာသနာသကၠရာဇ္၁၆၀၀ ခရစ္သကၠရာဇ္ (ေအဒီ-၁၀၅၇)ေလာက္တြင္ သထံုျမိဳ႕ၾကီးႏွင့္တကြ မြန္ရွင္ဘုရင္မ်ား ကြယ္ေပ်ာက္သြားေလသည္။
ထို့ေၾကာင့္ မြန္တို့သည္ သထံုေဒသတြင္ဘုရားမပြင့္မီႏွစ္ေပါင္းငါးရာေလာက္မွစ၍ ျမိဳ႕ျပျပည္ နယ္ထူေထာင္ျပီး မင္းလုပ္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာသူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္းသိရေလသည္။မႏူဟာမင္းဆက္ကို စတင္ထူေထာင္ေသာ သီဟသုဓမၼရာဇာ - တိႆဓမၼရာဇာလက္ထက္တြင္ ျမတ္စြာဘုရားရွစ္ ဝါရေသာအခ်ိန္၌ သထံုေဒသသို့ ရဟႏၱာမ်ားျခံရံလ်ွက္ ေဒသစာရီၾကြခ်ီလာျပီး တရားေဟာျခင္း၊ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ခ်ီးျမင့္ျခင္းစသည့္မ်ားကိုုျပဳလုပ္ခဲ့သည္ဟုမြန္မွတ္တမ္းမ်ားအရသိရေလသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ မြန္တို့သည္ ဘုရားလက္ထက္ေတာ္မွစ၍ မႏူဟာမင္းအထိႏွစ္ ေပါင္းတစ္ေထာင့္ ေျခာက္ရာေက်ာ္ သထံုေဒသတြင္ မင္းလုပ္အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား ျဖစ္သည္ဟုဆိုရေပမည္။
၁။သီဟသုဓမၼရာဇာ-ဗႏၶေဒဝီ၊
၂။ သီရိဓမၼေသာကရာဇာ-သႏၱီမိၾတာေဒဝီ၊
၃။ဓမၼႆီရာဇာ သီရိေဒဝီ၊
၄။ ဓမၼဒဇၹရာဇာ-သုဝဏၰေဒဝီ
၅။ အင္ကုရရာဇာ -နႏၵေဒဝီ
၆။ ဗလေဒဝရာဇာ ရမၼေဒဝီ၊
၇။ သီရိရာဇာ -ဘျႏၵေဒဝီ၊
၈။ ေဇာတရာဇ-အဂၢဝိမလာေဒဝီ၊
၉။ သီရိဓမၼေသာကရာဇာ- သုဓမၼါေဒဝီ၊
၁၀။ ဥဒယရာဇာ-သုရုစီေဒဝီ၊
၁၁။ ကာလဝဏၰရာဇာ -သုဓမၼေဒဝီ
၁၂။ အာဇိႏၷကရာဇာ -သုကာေဒဝီ
၁၃။ မဟာသာလရာဇာ -သီလေဒဝီ ၊
၁၄။ ဥရုဏၰရာဇာ- ျပဘာေဒဝီ ၊
၁၅။ နရသုရရာဇာ-သိဟေဒဝီ၊
၁၆။ မဟာဘျႏၵရာဇာ-သုဘဒၵေဒဝီ ၊
၁၇။ အႏုဝရရာဇာ- အႏုလာေဒဝီ၊
၁၈။ သိရိဂုတၱရာဇာ-ဂဇၨေဒဝီ၊
၁၉။ ဥရုဏၰကရာဇာ-ဗႏၶဳကတီေဒဝီ၊
၂၀။ ယုဂႏၶရာဇာ- သိဂၤလေဒဝီ၊
၂၁။ သုနႏၵရာဇာ-သုနႏၵေဒဝီ ၊
၂၂။ ျဗဟၼဒတၱရာဇာ - အစလေဒဝီ၊
၂၃။ ပုညရာဇာ -ေဘာဂေဒဝီ၊
၂၄။ အဝိကရာဇာ- စိတၱေဒဝီ ၊
၂၅။ပုေရာဝဓိတရာဇာ-သုသံဒၵယေဒဝီ၊
၂၆။သာဓုရာဇာ -ရတၱေဒဝီ၊
၂၇။ ဓမၼပါလ-ဒကၡေဒဝီ၊
၂၈။ သုဒႆနရာဇာ-သုဒၶေဒဝီ
၂၉။ ေယာဂဒိယရာဇာ ပဒုမၼေဒဝီ၊
၃၀။အသကၠရာဇာ-သုမနေဒဝီ၊
၃၁။ပဒုမၼရာဇာ-ဂႏၶေဒဝီ၊
၃၂။ ဗႏၶဳ ရာဇာ - ရမၼကေဒဝီ၊
၃၃။ သီလရာဇာ - သမၼေဒဝီ၊
၃၄။ မဟိသရာဇာ- သုဝဏၰမာလာေဒဝီ၊ ၃၅။ဗလိကရာဇာ -သမၼာဝါစာေဒဝီ၊
၃၆။ ဇဗၼဳဥတၱရရာဇာ-စိတၱေဒဝီ၊
၃၇။ ေဒဝရာဇာ - သုဓမၼေဒဝီ၊
၃၈။ေကသရရာဇာ - ဓမၼပါလေဒဝီ၊
၃၉။မုဏိရာဇာ-ေဒဝဓိတေဒဝီ၊
၄၀။သကၠရာဇာ-ျပဘာဝတီေဒဝီ၊
၄၁။ကုသရာဇာ - ဂႏၶေဒဝီ၊
၄၂။နရဓိတရာဇာ- ေကသာနီေဒဝီ၊
၄၃။ေဝလုရာဇာ- သိဟေဒဝီ၊
၄၄။စိတၱရာဇာ- ဥမဒၵယႏီၱေဒဝီ ၊
၄၅ ။ ဗႏၶရာဇာ - ဗႏၶဳဝတီေဒဝီ၊
၄၆။ ဒီဃရာဇာသုဝဏၰေဒဝီ၊
၄၇။ သိဝိရာဇာ- သုဒၶေဒဝီ၊
၄၈။ဥရကရာဇာ- ကာေမဇာပညာေဒဝီ၊
၄၉။ေညတၱိရာဇာ- ညာတိက ေဒဝီ၊
၅၀။သိရိဓမၼာေသာရာဇာ-ရာမၼသာရေဒဝီ၊
၅၁။မဟာစိတၱဝရာဇာ-သုစိတၱေဒဝီ၊
၅၂။ ဗႏၶရရာဇာ ဗႏၶဳေဒဝီ၊
၅၃။ဇယသုမနရာဇာ-သုမကာေဒဝီ၊
၅၄။ ဗႏၶရာဇာ-ဓနုေဒဝီ၊
၅၅။အဇီႏၷရာဇာ-သုမနေဒဝီ၊
၅၆။ဥဒိႏၷရာဇာ-ရတနမာလာေဒဝီ၊
၅၇။မနူဟာရာဇာ-နဂၤလာေဒဝီ။
ထိုသို႕မင္းဆက္(၅၇)ဆက္နွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ေျခာက္ရာေက်ာ္မြန္တို႕ သထံုေဒသတြင္မင္း လုပ္အုပ္ခ်ဳပ္စဥ္ထင္ရွားေသာအျဖစ္အပ်က္ .
(၁) နဝမေျမာက္မင္းဆက္ျဖစ္ေသာ သီရိဓမၼေသာကရာဇာမင္းၾကီးလက္ထက္၊သာသနာသကၠရာဇ္ ၂၃၆ခုနွစ္တြင္ မဇ်ိၥမေဒသမွ ဗုဒၶဘာသာျပန္႕ပြားေရးအတြက္ ေသာဏေထရ္နွင့္ဥတၱရ ေထရ္တို႕ သထုံသို႕ေရာက္လာျခင္းနွင့္
(၂) မင္းဆက္(၂၇)ဆက္ေျမာက္ျဖစ္ေသာ ဓမၼပါလာနွင့္ ဒကၡေဒဝီတို႕ သထံုတြင္မင္းလုပ္စဥ္ သာသနာသကၠရာဇ္ ၉၀၀ေက်ာ္ေလာက္တြင္ ရွင္မဟာ ဗုဒၶၡဃာသသည္ သီဟိုဋ္ကြ်န္း သို႕ ထြက္ခြာ၍ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကို သြားေရာက္ကူးယူေသာအခ်ိန္အခါပင္ျဖစ္ေလသည္။
သာသနာ သကၠရာဇ္ ၉၀၀ ေက်ာ္သည္ ခရစ္သကၠရာဇ္ေလးရာစု(ေအဒီ-၃၅၆) ျဖစ္ေလသည္။ သထံုေဒသတြင္မြန္တို့ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ေနစဥ္ ရန္ကုန္ဘက္တြင္လည္းဥကၠလာပ မင္း က ၾတိဂုမၻျမိဳ႕ကို တည္ေထာင္အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည္ကိုလည္းေတြ႕ရေလသည္။ ဥကၠလာမင္းသည္ ဘုရားမပြင့္မီ အခ်ိန္ေလာက္ကတည္းက မင္းလုပ္ေနဟန္ရွိေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ တဖုႆနွင့္ ဘလိႅကညီေနာင္နွစ္ပါး ျမတ္စြားဘုရားထံမွ ဆံေတာ္မ်ားကို ရန္ကုန္သို႕ ယူေဆာင္ လာရာတြင္ ဥကၠလာပမင္းသည္ ရန္ကုန္တြင္မင္း လုပ္အုပ္ခ်ဳပ္လ်က္ရွိေၾကာင္း မြန္သမိုင္း မွတ္တမ္းအရ သိရေလသည္။ ဥကၠလာပမင္းသည္ ေရႊတိဂုံေစတီကို စတင္တည္ေဆာက္ေသာဘုရင္ ျဖစ္ျပီး မင္းဆက္ (၃၂)ဆက္တို႕က ေရႊတိဂုံဘုရားအား ျပဳျပင္ပူေဇာ္ၾကသည္ ဟုသိရသည္။ ရန္ကုန္ဘက္တြင္ ဥကၠလာပမင္းက ၾတိဂုမၻျမိဳ႕ကို တည္ေထာင္အုပ္ခ်ုဳပ္သကဲ့သို႕ ယခုေက်ာက္တန္းျမိဳ႕နယ္၊ပါဒၾကီးေက်းရြာတည္ရွိရာအရပ္ တြင္လည္း ပါဒနိုင္ငံတစ္နိုင္ငံကို တည္ ေထာင္သည္ ဟူ၍ သိရေပသည္။ သထံုေဒသတြင္ မႏူဟာမင္းဆက္ ၅၇-ဆက္ကို ပထမ တည္ ေထာင္ေသာ သီဟသုဓမၼရာဇာ(တိႆဓမၼသီဟရာဇာ) လက္ထက္တြင္ သားေတာ္ၾကီး တိႆ ေသာဂန မင္းသားအားေနာက္ ပါ အေျခြအရံမ်ားနွင့္ အတူသထံုျပည္၏အေနာက္ေျမာက္အရပ္တြင္ တိုင္းသစ္ျပည္သစ္တည္ ေထာင္ရန္ေစလႊတ္ခဲ့ရာ ယခုပါဒၾကီး ေက်းရြာရွိရာ အရပ္သို႕ေရာက္သည့္ အခါ ဤအရပ္ေဒသသည္ကုန္းေျမျပန္႕လည္းျဖစ္၊ပင္လယ္ကမ္းေျခနွင့္လည္းနီစပ္သျဖင့္နန္းတည္ ရန္သင့္၏ဟု ၾကံရြယ္ျပီး မဟာသကၠရာဇ္ (၉၈) ခုနွစ္တြင္ ျမိဳ႕နန္းသစ္ တည္ေထာင္လ်က္ ပါဒ နိုင္ငံေတာ္ဟု သတ္မွတ္ေခၚ တြင္လ်က္ ပါဒမင္းဆက္ကို စတင္ခဲ့ေလသည္။ ပါဒေနျပည္ေတာ္တြင္ စိုးစံခဲ့ၾကေသာ မင္းမ်ားမွာ(၁) တိႆေဘာဂေသနမင္း(ျမိဳ႕နန္းတည္ မင္း)၊(၂) တိႆနရေသနမင္း၊(၃)ျမေစာေနာင္မင္း၊(၄) ဟံသာေသနမင္း၊(၅)ရာဇေစာေနာင္မင္း၊ (၆)နန္းေစာရွင္မင္း၊(၇) ဇဟေသနမင္း၊ (၈) နာဂသီဟမင္း၊(၉)ရာေဗဒကမင္း၊(၁၀)နရေက်ာ္မင္း၊ (၁၁)တြတၳနာဂမင္း၊(၁၂)အနုပီယမင္း၊(၁၃) ေဒါဓဟံမင္း၊(၁၄)ကႏၷဝဇၹမင္း၊ (၁၅)ေစာရဟန္မင္း၊ (၁၆)ေဇဏ်ဒကမင္း၊(၁၇)ေဇယ်ေက်ာ္ထင္မင္း၊(၁၈)ေအာင္ေဇယ်မင္း၊ ၊(၁၉) မင္းေစာေနွာင္မင္း၊ (၂၀)ေကာ့ဒြတ္မင္း၊(၂၁)ရာဇေသဝမင္း၊(၂၂)ရာဇေကာဓမင္း၊(၂၃)ေနသူရမင္း၊(၂၄)ကႏၵမင္း၊(၂၅) နရာသဟမင္း၊(၂၆)ေစပုလႅမင္း၊(၂၇)ဝသူဇလမင္း၊(၂၈)ေစာဖ်ားေက်ာ္မင္း၊(၂၉)တနုကမင္း၊(၃၀) ေစာဘုန္းၾကြယ္မင္း၊(၃၁)ေစာေစာေနာင္မင္း၊(၃၂) ေစာဂလာမင္း၊(၃၃)မြန္မင္း၊(၃၄)နရႏၵမင္းတို႕ ျဖစ္ၾကပါသည္။ ထိုမင္းဆက္(၃၄)ဆက္တြင္ ထင္ရွားေသာအျဖဟ္အပ်က္မ်ားမွာမင္းဆက္ခုႏွစ္ဆက္ေျမာက္ ျဖစ္ေသာဇယနမင္းလက္ထက္၊ သာသနာသကၠရာဇ္ (၈၄)ခုႏွစ္တြင္ အိႏိၵယ မဟာေဗာဓိမွ ရဟႏၱာ အရွင္ျမတ္မ်ား ပင့္ေဆာင္လာေသာ ဆံေတာ္ ၊ သြားေတာ္ႏွင့္ဓမၼကဂိုဏ္း ေရစစ္ေတာ္တို့ကို ေမွာ္ဝန္ ျမစ္၏အလည္ေပၚထြန္းေနေသာ ဂဝံေက်ာက္က်ြန္းေပၚတြင္ ေစတီတည္ျပီး ဌာပနာထားက “ က်ိဳက္ ေမွ်ာ္ကေလာ့ ” ေစတီဟုဘြဲ႕အမည္ သတ္မွတ္ခဲ့သည္။ မြန္အမည္မွန္မွာ “ က်ိဳက္တံၜကေလာံ” (က်ာ္- ဘုရားေစတီ၊ တံၜ-ေက်ာက္ ၊ ကေလာံ-အတံုး ၊ ေက်ာက္တံုးေပၚတြင္ တည္ထားေသာေစတီ)ဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။ ၎ေနာက္ သာသနာသကၠရာဇ္ ၂၃၈ မင္းဆက္(၁၁)ဆက္ေျမာက္ တြတၳနာဂမင္း သီဟိုဋ္ က်ြန္းသို့ တိုင္းခန္းလွည့္လည္စဥ္ မဇၥ်ိမေဒသမွသာသနာျပဳရဟႏ ၱာအရွင္ျမတ္မ်ားၾကြလာေတာ္မူ သည္ႏွင့္ၾကံဳျပီး ရဟႏ ၱာ အရွင္သူျမတ္မ်ားထံမွ ရရွိသည့္ ဆံေတာ္ဓာတ္တစ္ဆူႏွင့္ ဓာတ္ေတာ္ ကိုး ဆူ ကို မူလက်ိဳက္ေမွ်ာ္ကေလာ့(က်ိဳက္တၜံကေလာ့ )ေစတီတြင္ထပ္မံဌာပနာလ်က္ က်ဳိက္ေမွာ္ ဝန္းဟူေသာ ဘြဲ႕အမည္ေတာ္ သတ္မွတ္ေလသည္။ မြန္အမည္မွာ ( က်ာ္- ေစတီဘုရား ၊တၜံ- ေက်ာက္၊ ဝါန္ -ဂဝံ)“ ဂဝံေက်ာက္ေပၚတြင္တည္ထားေသာ ဘုရား” ဟု အဓပၸါယ္ရသည္။ ပါဒႏိုင္းငံေတာ္သည္ ပထမေျမာက္ဘုရင္ တိႆေဘာဂေသနမင္းမွ (၁၁)ဆက္ေျမာက္ တြ တၴနာဂမင္းၾကီး တိုင္ေအာင္ သာသနာတိုးတက္ၾကီးပြာရန္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကျပီး က်န္မင္းဆက္အမ်ား စုမွာ အခ်င္းခ်င္းတိုက္ခိုက္နန္းလုေနၾကသျဖင့္ ပါဒေနျပည္ေတာ္သည္ နန္းသက္ႏွစ္ ႏွစ္ရာခန္႕ အတြင္း မင္းဆက္ပ်က္သုန္းျခင္း အျဖစ္သို့ ေရာက္ရွိခဲ့ေပသည္။ သထံု၊ ရန္ကုန္ ေနာက္သာသနာသကၠရာဇ္ ၁၁၁၆၊ တပို့တြဲလျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႕ တြင္ သံသာဝတီျမိဳ႕ကို တည္ေထာင္ေသာ သမလ၊ ဝိမလညီေနာင္ႏွစ္ပါးသည္ သထံုမွထြက္ခြာသြား ျပီး ပဲခူး၊ ဟံသာဝတီကိုတည္ေထာင္ေသာသူမ်ား ျဖစ္ေလသည္။ ပဲခူး ၊ဟံသာတီတြင္သမလမွစ၍ မင္းဆက္(၁၇)ဆက္အုပ္ခ်ဳပ္ျပီးေနာက္ ပဲခူးျမိဳ႕လည္း ဆိတ္သုဥ္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပန္သည္။
၁။ သမလမင္း ၂။ ဝိမလမင္း၊ ၃။ အသားမင္း၊ ၄။ အရိႏၵမမင္း၊ ၅။ မဟိသမင္း၊ ၆။ နာ ဂိႏၵမင္း၊၇။ မိဂၢဒီပ(အၾကီး)မင္း၊ ၈။ ဂဇၨဒီပိယမင္း၊ ၉။ ကရိဝိကမင္း ၊ ၁၀။ ပဥၥာလမင္း၊ ၁၁။အတၱသာ ရမင္း၊ ၁၂။ အႏုရာမမင္း၊ ၁၄။ မိဂၢါဒီပ(အငယ္)မင္း၊ ၁၄။ အဂၢေသာမႏၱမင္း၊ ၁၅။ ဥပလရာဇမင္း၊ ၁၆။ ပုႏၷရိကမင္း ၁၇။ တိႆမင္း -သုဘဒၵါေဒဝီ။ သမလ၊ဝိမလမင္းဆက္(၁၇)ဆက္တြင္ ထင္ရွားေသာအျဖစ္ အပ်က္မ်ားမွာ…………
(၁) သမလ၊ဝိမလမင္းတို့က ေရႊေမာ္ေဓာဘုရားကို စတင္တည္ေဆာက္ျခင္း၊ (၂) အသားမင္းသာက အိႏိၵယမွလာေသာ ကုလား လူစြမ္းေကာင္း လမ္းဗာႏွင့္ ထိုးသတ္ ရာတြင္ ေအာင္ပြဲရရွိျခင္း၊ (၃) မင္းဆက္ (၁၃) ဆက္ေျမာက္ မဂၢါဒီပ (အငယ္)မင္းက ေရႊသာေလွ်ာင္းဘုရားကို တည္ေဆာက္ျခင္း၊ (၄) ေနာက္ဆံုးမင္းဆက္ (၁၇)ဆက္ ျဖစ္ေသာ တိႆမင္းသည္ မိစာၦအယူတြင္သက္ဝင္ ယံုၾကည္ရာ၌ သုဒၵါအမ်ိဳးသမီးက တိႆမင္းအား ဗုဒၶဘာသာ အယူဝါဒ ဘက္သို့ျပန္လည္ ယံုၾကည္လာေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္းျခင္း၊ စသည့္အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ေတြ႕ရွိရေလသည္။ ျမန္မာျပည္ေအာက္ပိုင္းသထံု ၊ ရန္ကုန္ ႏွင့္ ပဲခူးေဒသတို႕တြင္ မြန္တို႕သည္ျမိဳ႕ရြာတည္ ေထာင္ျပီး အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ေနစဥ္ ထိုင္းႏိုင္းငံေတာင္ပိုင္းတြင္လည္း လပ္ပူရီ(LOBURI) ျမိဳ႕ ကို ျမိဳ႕ေတာ္အျဖစ္ တည္ေထာင္က ဒြါရဝတီျပည္ကိုတည္ေထာင္ေသာ ဘုရင္မ်ားလဲရွိသည္ ဟု သိ ရေလသည္။ ဒြါရဝတီကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနစဥ္ ၁၀ရာစု၁၁ရာစုေလာက္တြင္ထိုင္းႏိုင္းငံအေရွ႕ကေမာၻဒီးယား ျပည္မွ မြန္ခမာအႏြယ္ျဖစ္ေသာ ခမာလူမ်ိဳးမ်ား ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ေသေၾကာင့္ ဒြါရဝတီ မွ မြန္တို့သည္ ထိုင္းႏိုင္းငံ ေျမာက္ပိုင္းသို႕ေျပာင္းေရြ႕ျပီး လန္ဖြန္ေဒသတြင္ ျမိဳ႕ျပတည္ေထာင္အုပ္ ခ်ဳပ္ျပန္ေလသည္။ ထိုေဒသတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္သူမွာ “က်မ္ေဒဝီ” ဟူေသာ ဘုရင္မျဖစ္ျပီး ျမိဳ႕၏ အမည္မွာ “ ဟရိပုဥၥ” ဟုေခၚတြင္ေလသည္။ ဟရိပုဥၥတိုင္းသည္ ထိုင္းႏိုင္းငံတြင္ မြန္တို့ေနာက္ဆံုး အေျခစိုက္ တည္ေထာင္ေသာ ေနရာျဖစ္သည္ဟု သိရေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၁၂ ရာစု ျပီးေနာက္ ထိုင္းႏိုင္းငံတြင္းသို့ ယိုးဒယား လူမ်ိဳးမ်ား ဝင္ေရာက္ျပီး ေနာက္မြန္မ်ား ကြယ္ေပ်ာက္ သြားသည္ကို ေတြ႕ရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္။ ထိုင္းႏုိင္းငံတြင္ ၁၂ ရာစုျပီးေနာက္ မြန္တို့သည္ျမိဳ႕ျပတည္ေထာင္ျပီး အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ႏိုင္း ျခင္း မရွိေသာ္လည္း ုျမန္မာျပည္တြငး္၌မူကား ဝါရီရူးမင္းသည္ မုတၱမျမိဳ႕တြင္ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၆၄၃ခု(ေအဒီ၁၂၈၁)တြင္ မြန္မင္းဆက္အသစ္ကို စတင္တည္ေထာင္ႏိုင္းေသာသူျဖစ္သည္။ ဝါရီရူး မင္းဆက္တြင္ မင္းေပါင္း(၁၈)ဆက္သည္ မုတၱမႏွင့္ ဟံသာဝတီျမိဳ႕မ်ားကိုတည္ေထာင္အုပ္ခ်ဳပ္ၾက ေလသည္။ ဝါရီရူးမင္းဆက္၏ ေနာက္ဆံုးမင္းဆက္မွာ “သူရွင္တကာရုပၸိ” ပင္ျဖစ္ျပီး ေကာဇာသကၠ ရာဇ္ ၉၀၀(ေအဒီ - ၁၅၃၈)ေလာက္တြင္ မြန္မင္း ဆက္သည္ ေတာင္ငူမွ မင္းတရားေရႊထီးႏွင့္ ဘုရင့္ေနာင္တို့၏ စြမ္းရည္သတိၱေၾကာင့္ ကြယ္ေပ်ာက္ရျပန္ေလသည္။ မင္းအမည္ မင္းျပဳသည့္နွစ္ ၁။ဝါရီရႉမင္း ၆၄၃ - ၆၆၈ မုတၱမ(ေအဒီ၁၂၈၁ - ၁၃၀၆) ၂။မကဒါမင္း ၆၆၈ - ၆၇၂ မုတၱမ ၃။ေစာေအာမင္း ၆၇၂ - ၆၈၅ မုတၱမ ၄။ေစာဇိတ္မင္း ၆၈၅ - ၆၉၂ မုတၱမ ၅။ဇိတ္ဗန္မင္း (ရ) ရက္ မုတၱမ ၆။အိုင္ကန္ေကာင္ (၄၉) ရက္ မုတၱမ ၇။ဗညားအိုင္လယ္ ၆၉၂ - ၇၁၀ မုတၱမ ၈။ဗညားအူး ၇၁၀ - ၇၃၁ မုတၱမ(ေအဒီ၁၃၄၈ - ၁၃၈၅) ၇၃၁ - ၇၄၅ မုတၱမ ဟံသာဝတီ ၉။ရာဇာဓိရာဇ္ ၇၄၅ - ၇၈၃ ဟံသာဝတီ(ေအဒီ၁၃၈၅ - ၁၄၂၃) ၁၀။ဗညားဓမၼရာဇာ ၇၈၃ - ၇၉၀ ဟံသာဝတီ ၁၁။ဗညားရန္ ၇၉၀ - ၈၀၈ ဟံသာဝတီ ၁၂။ဗညားဗေရာ ၈၀၈ - ၈၁၁ ဟံသာဝတီ ၁၃။ဗညားက်န္း ၈၁၁ - ၈၁၄ ဟံသာဝတီ ၁၄။လိပ္မြန္ေထာ္(ဗညားဒိဗၺ) (ရ)လ ဟံသာဝတီ ၁၅။ရွင္ေစာပု ၈၁၄ - ၈၃၂ ဟံသာဝတီ ၁၆။ဓမၼေစတီမင္း ၈၃၂ - ၈၅၃ ဟံသာဝတီ ၁၇။ဗညားရန္(ဗညားရာ) ၈၅၃ - ၈၈၈ ဟံသာဝတီ ၁၈။သူ႕ရွင္တကာရုပိၸ ၈၈၈ - ၉၀၀ ဟံသာဝတီ (ေအဒီ၁၅၂၆ - ၁၅၃၈) ဝါရီရႉးမင္းဆက္တြင္ ထင္ရွားေသာဘုရင္မ်ားမွာ ဝါရီရႉးအျပင္မင္းဆက္ရွစ္ဆက္ေျမာက္ ျဖစ္ေသာ ဗညားအူးမင္းသည္ မုတၱမမွ ဟံသာဝတီတြင္ ထီးနန္းတည္ေဆာက္ကာ ေျပာင္းေရႊ႕အုပ္ ခ်ုဳပ္ေလသည္။ ဟံသာဝတီျမိဳ႕ေတာ္ကို ေကာဇသကၠရာဇ္ ၇၂၆ တြင္တည္ေဆာက္ေလသည္။ဗညားအူး၏သားေတာ္ ရာဇာဓိရာဇ္မွာလည္း ဤမင္းဆက္တြင္ ထင္ရွားေသာ ဘုရင္တစ္ပါးျဖစ္ခဲ့ေလသည္။
ရာဇာဓိရာဇ္ျပီးေနာက္ ရွင္ေစာပုနွင့္ ဓမၼေစတီမင္းတို႕သည္လည္းအလြန္ထင္ရွားေက်ာ္ၾကား ၾကေသာ မြန္ဘုရင္မ်ား ျဖစ္ၾကေလသည္။ ဝါရီရႉးမင္းဆက္သည္ ေကာဇာသကၠရာဇ္(၉၀၀)ေလာက္တြင္ ကုန္ဆံုး
သြားျပီးေနာက္ ေနာက္ဆံုး မြန္ဘုရင္တစ္ပါးအေနျဖင့္ ေပၚထြန္းလာသူမွာ ဗညားဒလပင္ျဖစ္ေလသည္။
ဗညားဒလ သည္ ေကာဇာသကၠရာဇ္(၁၁၀၈) ခုနွစ္ (ေအဒီ ၁၇၄၇ - ၁၇၅၉)တြင္ ဟံသာဝတီကို စုစည္းတည္ ေထာင္ျပီး မင္းလုပ္အုပ္ခ်ဳပ္ရာ(၁၁၁၉) ခုနွစ္ တိုင္ပင္ ျဖင ့္ေတာ့သည္။ ဗညားဒလသည္
ဦးေအာင္ ေဇယ်၏ စြမ္းရည္သတၱိကို မယွဥ္နိုင္သျဖင့္ က်ဆုံးသြားရေလသည္။
ထိုအခ်ိန္မွစ၍ျမန္မာျပည္တြင္ ေနာက္ထပ္မြန္တို႕ ထပ္မံျပီး ျမိဳ႕ျပတည္ေထာင္ကာ မင္းလုပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ
ဘုရင္ဟူ၍ ယေန႕တိုင္ မေပၚထြန္းလာခဲ့ေပ။
MP$ YOU မွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္။
No comments:
Post a Comment